İradə Musayeva:“Özümüz olmaq bu qədərmi ayıb və qorxuludur?”
“Bu rus dili zəruriyyətinin hələ də qüvvədən düşməməsi məsələsini beynimdə gizlicə çox analiz edirəm. 200 ildən çoxdur ki, tədris, təlim və vəzifəyə qəbul məsələsi elə qurulub ki, rus dilini bilməyi üstünlük və vacibdən vacib bir məsələ kimi qəbul edirik”.
Platform.az xəbər verir ki, bu barədə ədəbiyyatşünas, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru İradə Musayeva bildirib. O qeyd edib ki, kimliyini unutdurmaq və rus təqlidçiləri (bacarıqsız meymunlar) ordusu hazırlamaq, təbii ki, ayrıca bir siyasətdir:
“İmperiya siyasəti! Bəs biz niyə XXI əsrdə, bu qədər hər şeyin açıqca ortada olduğu vaxtda bunu dərk etmirik? Guya 2-3 universitet (biri də mütləq Avropada olmalıdır. bitirən məmurcuq intellektli, modern təhsilli və qlobal düçüncəli biri olmalıdır. Həmin məmurcuqları bir kənd məktəbinin iclas otağına yığıb sual-cavab eləsək, aydın olacaq ki, nəinki milli (hətta milli nəsə bilmək eyib, aşağılıq əlamətidir... Azərbaycan tarixi, ədəbiyyatı, mədəniyyəti haqqında zatən heç nə qanmırlar), heç bəşəri biliklərin yarım səhifəsinə də sahib deyillər.
Heç araşdırma aparıb bir arayış ortaya qoyan yoxdur ki, rusdillilər dövrü niyə müstəqillik zamanında daha da aktuallaşdı? Və bunların millətə nə faydası var? Dünya ilə ingilis, fransız, ərəb dilində danışmaq zamanı çoxdan gəldiyi halda, nədən rusun yalnız dilini deyil, ruhunu və bizə qarşı münasibətini də qanına yeridən rusdillilər nəsli yetişdirməkdə davam edirik? Axı onsuz da rus ola bilməyəcəklər. Ən azı 100 ildir ki, Məhəmməd sadəcə Ma - med, Əhməd də sadəcə Ax - meddir ruslar üçün. Özümüz olmaq bu qədərmi ayıb və qorxuludur?”.
İ.Musayeva onu da xüsusi qeyd edib ki, bu dəqiqə ayıq-sayıq azərbaycanlılar uşaqlarını iki məqsəd üçün rus, ingilisdilli məktəblərdə oxudurlar:
“Ya xaricə qaçırdacaq, ya da bir yolla məmur edib millətin varına və canına darışdıracaqlar... heç kim and içə bilməz ki, uşaqlarını bu dillərdə millətə, onun tarixinə, elminə, mədəniyyətinə fayda verəcəyi üçün dəridən-qabıqdan çıxıb oxudur. Ayıb olsun cahilliyimizə!”.
